مشاور خانواده گفت: زندگي مشترک شبيه يک الاکلنگ است که يک طرف آن احساس و عاطفه و طرف ديگر آن نيازهاي منطقي و عقلاني است و اگر هر کدام از اين پارامترها به حد تعادل برطرف نشود و يا به آن توجه نشود ناخواسته يک جاي اين رابطه با مشکل مواجه ميشود.
آرزو شيروانيان،
وي ادامه داد: افرادي که وارد يک زندگي مشترک ميشوند با حفظ
مقالات بيشتر:
وي بيان کرد: زندگي مشترک شبيه يک الاکلنگ است که يک طرف آن احساس و عاطفه و طرف ديگر آن نيازهاي منطقي و عقلاني است و اگر هر کدام از اين پارامترها به حد تعادل برطرف نشود و يا به آن توجه نشود ناخواسته يک جاي اين رابطه با مشکل مواجه ميشود و باعث به هم خوردن تعادل رابطه ميشود.
وي اظهار کرد: براي اينکه به يک ارتباط مؤثر برسيم لازم است که خودمان را بشناسيم و به توانمنديها، محدوديتها و نيازهايمان تسلط داشته باشيم؛ زيرا اگر توانمنديها و نيازهاي خود را بشناسيم فردي را انتخاب ميکنم که در راستاي توانمنديها، اهداف و نيازهايمان باشد تا بتوانيم در رفع نيازها و رسيدن به اهداف به يکديگر کمک کنيم.
وي افزود: بايد بدانيم که ازدواج شبيه يک اعلام شراکت و حساب با دو امضا است که اگر 50 درصد من موجوديت دارم 50 درصد هم طرف مقابل موجوديت دارد و من بايد چيزي براي ارائه به فرد ديگر داشته باشم يعني اگر ميخواهم که طرف مقابل همه موجوديت خود را در ميان بگذارد من هم بايد تمام موجوديت زندگي خود را به اشتراک بگذارم.
اين روانشناس با تأکيد به اينکه زوجين بايد شبيه به هم و بلد هم باشند، بيان کرد: عوامل موثر در ارتقاي موفقيت؛ نحوه گفتوگو، برقراري ارتباط موثر و آموزش ديدن است.
وي ادامه داد: زماني که ميخواهيم يک رابطه را رشد بدهيم بايد بدون هيچ ادعايي با انعطافپذيري و پذيرش شرايط و شخصيت طرف مقابل آموزش ببنيم، خودمان را توانمند کنيم و به هنر برقراري ارتباط مان را افزايش دهيم تا زندگي به صورت دو طرفه ادامه پيدا کند.
شيروانيان بيان کرد: اگر فردي در يک ارتباط دو نفره فقط نيازهاي خودش را ببيند و روي افکار خودش تمرکز کند و تأکيد داشته باشد که فقط آنچه خودش ميگويند درست است باعث دوري طرف مقابل ميشود و اين امر در هر ارتباطي مؤثر است.
وي با تأکيد بر اينکه پذيرش و انعطاف پذيري از عوامل موثر در يک رابطه است، تصريح کرد: افراد بايد بپذيرند که دو انسان متفاوت با دو تربيت، تجربه و باور متفاوت هستند و قرار نيست طرف مقابل در مسيري که آنها تعيين ميکند قدم بگذارد و فداکاري نيز يعني بپذيرند که طرف مقابل متفاوت است و به عللي مانند دوست داشتن، تمايل به ادامه ارتباط، حفظ کيان زندگي و. تلاش ميکنند که از برخي نيازهايشان بگذرند تا روند موفقيت ادامه داشته باشد.
اين زوج درمانگر ادامه داد: اين امر بايد دو طرفه باشد؛ زيرا در صورت يک طرفه بودن روزي صداي اعتراض طرف مقابل بلند ميشود و مجدد رابطه به مشکل ميخورد.
وي يادآور شد: بخش عظيمي از زندگي هر انسان ارتباط عاطفي آن است و اگر در اين ارتباط عاطفي رضايت وجود داشته باشد فرد آرامش بيشتري دارد و ميتواند در زمينههاي ديگر نيز موفقيتهاي گوناگوني کسب ميکند.
شيروانيان بيان کرد: بخش رابطه عاطفي و زندگي مشترک بخش احساس و عاطفه فرد را تأمين ميکند و در توانمندي فرد در ساير رفتارهايش مثل شغلي، فرزند پروي و. تأثير ميگذارد؛ چون از يک بعد رضايت دارد و انرژي بيشتري روي رابطههاي ديگر ميگذارد؛ اما اگر رضايت نداشته باشد همه انرژي فرد صرف بهبود آن رابطه ميکند و انرژي کافي براي بهبود رابطهها و موقعيتهاي ديگر ندارد تا آن ها را نيز بهبود ببخشد و اين گونه احساس خوشبختي فرد کاهش پيدا ميکند.
مقالات ديگر:
درباره این سایت